Storm op West Col
Gekke gewaarwording om tussen de klimteams van de Baruntse te kamperen! Op de eerdere kampeerplekken tijdens onze Nepal Traverse stonden we volledig alleen. Het roept herinneringen op aan onze eerdere expedities en voor Henk uiteraard aan zijn Baruntse-beklimming van 1997. De route die we vandaag lopen is niet alleen voor Henk bekend terrein, maar ook voor mijzelf. We zullen over de 6140 m hoge West Col trekken. Het is de route die Henk in 1997 meerdere malen liep naar kamp 1. Samen deden we de route voor het eerst in 1995, maar dan in omgekeerde richting: toen kwamen we afgedaald vanaf West Col. We namen deel aan de trektocht met Snow Leopard (o.l.v. René de Bos) vanuit het Makalu-gebied naar de Mera Peak. Kortom, vandaag gaat herinneringen oproepen. En kunnen we zien wat er veranderd is aan de gletsjer.
En er blijkt veel te zijn veranderd in die 17 jaar! De gletsjer is aanzienlijk teruggetrokken, waardoor we een directere aanlooproute kunnen nemen naar de wand. Verder blijkt de route in de wand van 1995 (de hoofdgeul in het midden) niet meer te doen op het moment: er resteert te weinig sneeuw en er is teveel risico op steenslag. De route zit nu veel meer naar rechts en we zien als we in de buurt komen enkele stipjes omhoog klimmen. Het zijn klimmers die richting kamp 1 gaan. Eenmaal onderaan de route kunnen we profiteren van het vaste touw dat is aangebracht voor de Baruntse, mazzel. Ieder van ons heeft een t-bloc van Petzl bij zich waarmee we behoorlijk omhoog komen. Een stijgklem was veel te zwaar voor het eenmalige gebruik hier en dit t-bloc is net wat makkerlijker dan met je hand omhoog gaan langs het touw in dit toch redelijk steile terrein. De klim omhoog is uitstekend te doen. Zonder touw had op de bovenste helft van de route ook prima gekund, maar met touw is natuurlijk altijd veiliger.
Naarmate we hoger komen, begint het steeds harder te waaien. Eenmaal op de pas, waaien we bijna weg. Plan was onze tent op te zetten hier vlakbij (kamp 1 Baruntse) of een uur verderop, aan het einde van het gletsjerplateau onderaan East Col. Deze volgende pas van 6180 m gaan we morgen over. Maar een tent opzetten in deze storm is een praktisch onmogelijke opgave. We zijn dan ook dolblij als we aangekomen in kamp 1 van Baruntse, twee tenten kunnen gebruiken van een klimteam. Zij staan op het punt af te dalen naar het basiskamp. Voor hen is het juist gunstig als we hun tenten gebruiken, omdat dit de kans vermindert dat ze wegwaaien. Dus een prachtige win-win!
Aanzicht West col tevens route K1 Baruntse
In dit kamp staan nog drie andere tentjes: eentje van hetzelfde team pal naast ons (die we goed in de gaten kunnen houden) en twee lege tentjes ca. 100 m verderop. De meeste teams hebben de tenten hier inmiddels weggehaald na vergeefse pogingen de top te halen van Baruntse. De wind was telkens de spelbreker. Dit gebied – de achtduizender Makalu inclusief – is er berucht om. We weten er alles van na een middag, avond en nacht in de tent op West Col!
