Tocht der tochten
We kunnen zelf weer achter de computer na weken op pad te zijn geweest in het westen van Nepal. Dank aan Ewout Staartjes voor de berichtgeving van de afgelopen weken, waardoor het mogelijk was ons te volgen!
De tocht zit er op: vanavond vliegen we terug naar Nederland. We zien er zeer naar uit thuis te komen, na deze enerverende weken Nepal. We kunnen wel stellen dat we terugkijken op de tocht van ons leven. Niet te bevatten bijna, zoveel landschappen als we gezien en ondervonden hebben, en wat we hebben kunnen meemaken en ervaren, juist ook thuis bij de plaatselijke bevolking. En dat op plekken waar geen of bijna geen andere toeristen komen.
Ook was het bijzonder om met ons kleine vaste team – Henk, Chiree sherpa, Katja – zo lang en intens op te trekken: we vormden een hecht, op elkaar ingespeeld team en vulden elkaar perfect aan. Zonder Chhiree hadden we deze tocht waarschijnlijk niet kunnen volbrengen; hij kende het gebied net zo min als wij, maar het is een immens voordeel als iemand in het team de taal spreekt. En Chhiree is daarbij van alle markten thuis: zowel Tibetaans als Hindoestaans spreekt hij vloeiend, naast natuurlijk het Nepalees. We werkten gedurende een deel van de tocht met een vierde teamlid: een locale drager. De eerste 3 weken was dat Yubaraj Bam uit Darchula, die we kenden van vorig najaar en met wie het super samenwerken was. Na de ontvangst van ons depot in Humla, hebben we nog enkele dagen met plaatselijke ‘porters’ gewerkt. Onze conclusie was – wanneer je lange tijd door onbewoond gebied trekt – dat de ondersteuning van een drager eigenlijk een must is. Voor een periode tot 2 weken lukt het ons prima om alles zelf mee te nemen aan eten en brandstof. Maar grotere etens-en gasvoorraden zelf dragen gaat eigenlijk niet voor een dergelijke tocht, waarbij de rugzakken compleet gevuld zijn met tent, kookspullen, klimmateriaal, warme kleding voor de hoogte, telefoon, gps, zonnecel, laders, EHBO, grote hoeveelheden kaartmateriaal etc. Het was trouwens zinvol om een deel van de tijd locale kennis in ons team te hebben. Want voor Chhiree sherpa was het immers ook voor het eerst dat hij door de Far West, Mugu en Dolpo trok
De tocht van 60 dagen was indrukwekkend, maar ook zwaar. Er was geen luxe basiskamp met kok, zoals op een achtduizender en je kunt niets overbodigs meenemen. Verder gaat de tocht elke dag door en moet elke dag opnieuw een plek worden gevonden met water én om te overnachten.
Vooral in de Far West was het terrein lastig door de sneeuw- en ijsomstandigheden, er waren eindeloze ‘landslides’ en er was vaak geen pad of het was onduidelijk en uiterst smal. Of het pad kwam niet overeen met de kaart. Regelmatig trokken we urenlang door terrein waar elke misstap een dodelijke val zou veroorzaken, maar waar het simpelweg onmogelijk was elkaar te zekeren met touw. We zijn dan ook blij en dankbaar dat we gezond en wel (zelfs drie dagen eerder dan onze eigen planning) in Jomsom zijn gearriveerd, ons einddoel van deze eerste etappe. Met 840 km achter de rug en 55 km op een neer in 51 loopdagen. Dat is het resultaat van deze unieke voettocht!
Eenieder dank voor de belangstelling en voor de stimulerende woorden via sms/mail! Tot slot dank aan de partners die ons ondersteunden bij deze tocht: Kathmandu Outdoor & Travel, Hemels van der Hart, SNV Nepal, Uitgeverij Podium, Van Braak Accountants en Weleda. En natuurlijk niet te vergeten onze partner Ngima Dorji sherpa van NMMT.
Graag tot deel II van de Nepal Traverse. Deze staat gepland in 2012. Met berggroet, Henk Wesselius en Katja Staartjes.
