Yes over Yala pas 5414m!
Gisteren is het team inderdaad nog een stukje hogerop gaan staan (4950 m), maar bij het opzetten van de tent – om 13:30 u – begon het alweer te sneeuwen. Dat ging de hele middag en nacht door, dus er is opnieuw een heel pak gevallen. Sonam (de lokale drager, die het team nog 2 dagen vergezelt), wilde niet vertrekken wegens het lawinegevaar. Maar aangezien het erop lijkt dat het weer hier op het moment telkens hetzelfde patroon vertoont: ’s morgens klaart het op, ’s middags mist & regen, overgaand in sneeuw, zagen Katja en Henk het niet zitten om de zaak nog een dag uit te stellen. De moesson verergert de komende weken alleen maar. Dus vertrok het viertal om 7:45 uur, wel wat later dan gepland, maar toch. Ze waren op weg! Het sneeuwde bij aanvang slechts miniem en inderdaad, in de loop van de ochtend klaarde het wederom op. Het terrein was wel verraderlijk: steile traverse over gladde brakke (loszittende) rots met sneeuw. Het was op gegeven kiezen of ze deze route zouden vervolgen door de rots, of ‘straight on’ door de diepe sneeuw. Terwijl het team daarover stond te praten, voegden de twee yarchagumba jongens zich bij het team – zij wilden niet alleen op pad gaan. Het vervolg: Sonam en de yarcha-jongens wilden absoluut niet door de sneeuw vanwege lawinegevaar en de ongevallen uit het verleden. Katja schatte juist het gevaar van de rotstraverse hoger. Zo splitste het groepje zich op en spoorden Katja, Henk en Chhiree, door soms heupdiepe sneeuw, naar de Yala Pas. Alles verliep vlekkeloos en uiteindelijk stond de hele groep bovenop de pas, met fenomenaal uitzicht: terug richting Mugu, en de andere kant op richting het droge Dolpo. Eindelijk weg van het vochtige weer van de afgelopen week. De afdaling was goed te doen en na anderhalf uur kwamen ze de eerste Dolpapa tegen: de bewoners van Dolpo, ook zij zijn op zoek naar de yarchagumba, die in dit dal groeit. Vandaar ook de teashop die inderdaad even verderop stond. Hier nuttigde het team een welverdiende lunch van noodlesoup. Helaas was er voor het bereiden van dal bhat geen tijd: er moest nog flink worden doorgelopen naar de plek voor het kamp Pung kharka (4600 m). Anders wordt de tocht van morgen onhaalbaar. Morgen volgen nog twee passen van boven de 5500m met een grote te overbruggen afstand naar het dorp Phogaon.
District Dolpo
Robin Boustead schrijft in zijn fotoboek “The Great Himalaya Trail” over Dolpo het volgende:
“Dolpo is remote, wild and considered by many to be one of the most magical and mysterious of places in the Himalaya. Linked for hundred of years to Tibet, this region lies beyond the high peaks, on the top of the roof of the world. Oasis-like villages dot barren landscapes, scrarred by deep canyons, and all beneath velvet blue skies. Trekking here can be very different from much of Nepal, and combined with high permit costs it is no surprise that only a few hundred trekkers visit each year”.
