Bekend Khumbu-terrein
Gisteren (20 okt) vertrokken we rond 7:15 uur vanuit Namche. De eigenaar van de lodge gaf ons elk een kata (witte zijden boedhistische sjaal) mee, voor een goed verloop van de verdere tocht. Altijd dankbaar om ze te ontvangen. Meestal – zoals de sherpa’s zelf doen – bevestigen we ze tijdens de tocht op een hoge pas bij de andere vlaggen en sjawls die hier vaak wapperen in de wind voor geluk en voorspoed.
Lopend door het centrum van Namche verbazen we ons nog eens hoe het er nu uitziet: prachtige bestrating met natuursteen, verder westers aandoende winkels met de meest moderne outdoorspullen. Het gaat hier ongelooflijk hard met de ontwikkeling. Ook espresso drinken is in Namche heel gewoon geworden! We moeten er nog een beetje aan wennen, al deze luxe. Ook de komende 2 dagen zullen uitbundig zijn: brede wandelpaden en overal teashops en lodges om wat te drinken en te eten. Verblijven in deze lodges is ook uitstekend: schoon, georganiseerd, een bed met behoorlijk matras en overal dekens. Verder inpandige fatsoenlijke toiletten.
Het is vanmorgen nog rustig als we door Namche lopen en het dorp uitgaan, fijn! We lunchen een paar uur later in Deboche, even na Tengboche. Ook hier veel vernieuwing en uitbreiding van lodges. Eindbestemming vandaag is Pangboche op 3900 m, pal tegenover de magische berg Ama Dablam. De volgende dag lopen we via het bekende Dingboche (4350 m) door naar Chhukhung op 4730 m. De lodge waar we zitten is stampvol, een aparte gewaarwording.
Pauzeren boven Chhukhung
Het is even wennen met Lakpa, onze nieuwe teamgenoot. Die blijkt overal vrienden te hebben en tegen te komen. Dat heeft tot gevolg dat hij vaak ‘zoek’ is. Nu hoeft dat niet zo’n punt te zijn, dat je niet altijd samen loopt, maar het begint wat vervelend te worden dat hij vanavond voor de derde maal niet verschijnt bij de maaltijd. Dat was het geval in Deboche (elders met vrienden), gisteren ook in Pangboche (aan het poolen in naburige lodge) en nu opnieuw… Terwijl we e.e.a. besproken hebben eerder vandaag en hij om 18 uur terug zou zijn in de lodge. Tja… dit soort problematiek hebben we nog niet eerder aan de orde gehad. Enfin, we zitten hier natuurlijk echt in een andere wereld, in Khumbu, maar het geeft ons toch niet helemaal het goede gevoel qua teamspirit. Zelf had ik verder eigenlijk helemaal niet in deze lodge willen zitten in Chhukhung: zowel gisteren als vandaag had ik verder willen lopen, zodat we vandaag al in het kamp onder de Amphu Labtsa hadden gestaan. Dat had goed gekund. We hadden ons echter door Chhiree en Lakpa laten overtuigen dit traject in drie dagen i.p.v. twee te lopen, mede ook gezien feit dat Lakpa niet zo goed geacclimatiseerd is op deze hoogte als rest van het team. Enfin, een dag meer of minder maakt natuurlijk ook niet zoveel uit, zeg ik einde van de dag tegen mezelf.
