Amphu Labtsa pas 5845 m

Gisteren (22 okt) opnieuw geluk met het weer. Als we wakker worden in de lodge van Chhukhung zien we iets aan hoge bewolking, maar verder is het helder. Daar zijn we blij mee, want gisteren was er de hele dag een vreemde hoge stratos-bewolking. Overigens was het weerbericht dat we per sms ontvingen wel goed voor vandaag, en dat lijkt nu dus te kloppen.
We hebben geen haast om te vertrekken en ontbijten pas om half acht. Na een super-ontbijt met French Toast (wentelteefjes) vertrekken we om half negen. Eerder is ook totaal niet nodig vandaag: we lopen circa een halve dag. Voordeel van wat later op pad gaan is tevens dat het kwik al wat is gestegen.
Het is een prachtige tocht door wild berglandschap naar de voet van de bergwand met pas Amphu Labtsa. Links hebben we telkens de reusachtige Lhotse zuidwand in beeld. Kamp maken we op een redelijk vlak stuk op 5350 m met een bijna drooggevallen meertje. Het lukt nog maar net om wat water/ijs te scheppen. De grond ligt hier vol met stenen, maar na wat schonen hebben we een geweldige kampeerplek. We zijn de enigen die hier vandaag kamperen.
Het is ons inmiddels duidelijk geworden dat de Amphu Labtsa-pas tegenwoordig regelmatig door groepen wordt overschreden. Zowel voor de beklimming van de zevenduizender Baruntse, als voor de Mera Peak is het een directe route heen dan wel terug.
Na een goede nacht met rustig en helder weer vertrokken we vanochtend om half zeven met onze zware rugzakken. We hebben immers voor een fors aantal dagen eten mee. Ook lopen we met extra klimmateriaal t.o.v. de eerdere tocht. Mooi is dat ze elke dag lichter worden, met het nuttigen van onze etens- en gasvoorraad. Het eerste stuk van de wand omhoog valt mee: er ligt maar marginaal sneeuw en doordat er regelmatig wordt gelopen is er zelfs een smal paadje ontstaan. Van een afstand ziet het er allemaal steil uit, maar zoals altijd bij bergen, is de route in werkelijkheid minder steil. Het laatste stuk van de klim is wel wat lastiger: er is sprake van verijsd terrein en er zit een loodrecht stukje klimmen in kale gladde rots. Het alternatief is een stuk naar rechts, maar met veel losse troep, dus met behoorlijk steenslag-risico. Terwijl we bezig zijn met het fixeren van een touw, horen we stemmen. Naderhand blijkt het een groepje van zeven: drie 3 Koreaanse klimmers met 4 man Nepalese staf. We praten even met ze en wisselen ervaringen uit. Ze vertellen dat de afdaling aan de andere kant geen enkel probleem gaat opleveren.

Eenmaal op de pas genieten we van het overweldigende uitzicht. Echt fenomenaal, met zicht op Everest, Lhotse, Ama Dablam en het hele Honku bassin. We zien links West Col (6140 m), waar we overheen zullen gaan richting Makalu.

De afdaling van Amphu Labtsa is totaal verschillend van de beklimming: geen rotsroute, maar een gletsjer. Of eigenlijk is het een ijsval geworden: een steile gletsjer met grote ijsterrassen. Henk kent de route nog van 1997 (i.v.m. een expeditie naar zevenduizender Baruntse), toen was het nog mogelijk om langs de gletsjer te klimmen en af te dalen, maar nu moet je door de ijsterrassen heen laveren. Met een paar keer korte stukjes abseilen is de afdaling echter uitstekend te doen.

Afdalen Amphu Labtsa

We lunchen eenvoudig met kek, tonijn en koekjes onderaan de gletsjer en gaan dan door. Een uurtje later zien we dat ons een groepje mensen tegemoet komt. De westerlingen blijken een Nederlands stel, dat van Tumlingtar (Makalu-gebied) naar Lukla (Everest-gebied) loopt. Mooie ontmoeting en wat een toeval!

Ons doel vandaag is Baruntse Basiskamp (BC) op 5400 meter. Het leek heel dichtbij vanaf de pas, maar dat bleek nog behoorlijk tegen te vallen vanmiddag. Vlak voor het kamp moet nog de hele Hongu gletsjer worden overgestoken en dat is een ongelooflijke puinbak op en neer. Er is ons echter wel wat aangelegen om het kamp te bereiken: we hebben gehoord dat hier een teashop zou zijn. Niet te geloven eigenlijk, maar als het waar is, zouden we hier dal bhat kunnen eten i.p.v. een gedroogde maaltijd. En dat is toch echt lekkerder en bovendien voedzamer. Om half vijf arriveren we in het kamp. Of eigenlijk bestaat deze plek uit vijf verschillende kampjes (teams). Inderdaad blijkt er een teashop, die net gisteren is opgezet. De eigenaar is alles nog aan het inrichten. Chhiree en Lakpa besluiten binnen te slapen, maar wij verkiezen de tent. ‘s Avonds eten we er samen heel behoorlijke dal bhat, mooi besluit van een prachtige dag!